- döyükmək
- f. Özünü itirmək, mat qalmaq, təəccüb etmək, çaşıb qalmaq, çaşmaq. Sofiya xanım Rüstəm bəyi görən kimi əvvəl döyükdü, rəngi qaçdı. Ç.. <Ruqiyyə> ovçu əlindən qurtarmış maral kimi döyüküb töysünürdü. A. D.. Arvad qab dəsmalı ilə yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə-döyükə z. qaldı. S. Rəh..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.